Meneer Muis

Kunstwerken in de maak

“Hoe bestaat het, ik weet niet wat ik zie”. Roept meneer Muis wakker wordend in zijn rode bolderkar. De schetsen zijn veranderd in heuse kunstwerken.

“Eef heb jij dit gemaakt?”. “Ja”, zegt zij trots, “dit is mijn meneer muis in zijn kar”. Trots laat Eef haar eigen ontwerp zien, gemaakt met een beetje  hulp van Antoinette. De schapen trekken de kar door het platteland, zo kan meneer muis genieten van het uitzicht. Wat is De Wolden toch mooi. Genieten in het karretje met een deken en een extra kussen. Heerlijk.

Wow , wat zie ik hier, Zo, zo. Casper, dit is geen drie Henkies huis.” “Nee Meneer muis, dit is de toekomst van het platteland. Wij hebben goede trekkers nodig, als wij die hebben komt de rest vanzelf. Zal ik U een geheimpje vertellen? Het idee zit niet in de trekker, maar op de trekker.”

“Mevrouw Muis, oei, oei. Ik wordt verliefd.”  Eline zegt: “Liefde op het platte land. Als je dit voelt ga je niet meer weg. Nooit meer.”  “Eline hoe kom jij op het idee?” “Ik hoef hier niet over na te denken. Het is er gewoon. Het platte land is liefde, je ziet elkaar altijd recht in de ogen.”

“Wat zie ik hier, groot werk, stoer, Zo, Zo, Monique, sneeuwkanon”.  “Ja, zal er nog sneeuw vallen op het platteland als onze aarde zo aan het opwarmen is”. “Goede vraag Monique”. “Kijk de sneeuw wolk gaat er boven hangen. Zien wij de sneeuw nog op aarde als de sneeuw valt. Is deze misschien al gesmolten voordat hij valt?”

Lego, dit moet Harm zijn. Een nieuwe manier van wonen. Het is maar een detail. “Nederland is niet eerlijk verdeeld. De provincies hebben geen gelijkenis, de een is groter en de ander nog groter. Hier zal de eerste herverdeling moeten plaatsvinden. Iedereen gelijk, dat zie je in de grootte. Ik denk dat ik op veertien misschien wel zestien provincies uitkom”.