Peter Nefkens
Meneer Muis verovert De Wolden, de immense knuffel van Antoinette Cremers moet voor verbinding zorgen
Ruinen Muizen zijn kleine, snelle en grappige beestjes. Sommige mensen hebben angst voor deze knaagdiertjes, maar voor Meneer Muis zal wel niemand bang zijn. Deze creatie van kunstenares Antoinette Cremers staat op het punt om De Wolden te veroveren. Verschil met normale muizen: deze is heel erg groot.
In haar atelier Kracht van Kunst in Ruinen vertelt ze vol passie over haar muis en de kinderen die net zo enthousiast bezig zijn met haar nieuwste project, mede in het kader van de culturele paraplu Wiede Wold. Vijf kinderen begonnen in september al met het project, dat ontstond nadat het vorige project – ‘Bijzonder Klimaat’ – genomineerd werd voor de Culturele Prijs van De Wolden. „Ik heb de toenmalige deelnemers een brief gestuurd en was zo klaar met werven. Ik wilde een kleine groep, dan krijgt iedereen 100 procent aandacht”, vertelt Cremers. De jeugd mag op eigen manier de toekomst van het platteland verbeelden.
Hardop gaan vertellen
Maar wat heeft Meneer Muis daarmee te maken? „Tijdens het vorige project spookten al verhaaltjes door mijn hoofd. Toen ik mijn enkel brak, kwam ik te zitten en ben mezelf die verhaaltjes hardop gaan vertellen. Ik vond een egeltje leuk, maar mijn gevoel zei dat het een muis moest worden. Een muis is klein, snel en behendig, slim een aandoenlijk en te zien in verschillende kleuren. Ik besloot hem groot te maken: Meneer Muis.”
Het wordt volgens Cremers een soort opa met veel muisjes. In haar atelier is al een aantal te vinden, onder meer eentje in een rood bolderkarretje. „Zo’n bolderkar krijgt Meneer Muis ook”, wijst Cremers naar de hoek. Meneer Muis wordt verbonden met verhalen. „Toen ik op 1 april 2022 bij Isala in Zwolle was geopereerd aan de enkel, heb ik op de afdeling ook verhaaltjes verteld. Zaten er ineens twee personen op mijn bed ademloos te luisteren. Een vrouw die aan de overkant lag, werd er ook rustig van. In het ziekenhuis denken ze nu na om daar wat mee te doen, om patiënten voor een operatie met verhalen rustiger te krijgen”, lacht de kunstenaar.
Beeldend denkvermogen
De verhalen poppen zo op en het houdt maar niet op. „Ik heb beeldend denkvermogen, ik zie het voor me gebeuren. Nu ligt die grote muis in wording op tafel. De kinderen staan steeds tijdens hun werk hier even op en knuffelen de muis.” Die grote muis wordt volledig met de hand gemaakt, elk steekje. Een naaimachine komt er niet aan te pas en zelfs de armen kunnen bewegen. „Meneer Muis is duidelijk va de verbinding.”
Het is inspirerend voor de jeugd, die in alle rust al maanden toewerkt naar een nieuwe creatie, een traject dat ook dit keer weer in boekvorm wordt vastgelegd met hulp van journaliste Marjolein Blaauwbroek, terwijl Casper Verkaaik een podcast gaat maken waarin de jonge kunstenaars aan het woord komen. Dat boek, een kunst- én werkboek, komt overigens pas uit in het najaar, als De Wolden niet langer Drents Culturele gemeente meer is. „Dat wordt oktober, maar de tentoonstelling gaat al wel begin mei open”, belooft Cremers.
Vroedvrouwenschool
Meneer Muis wordt overigens op meerdere manieren ingezet. „Ik wil kijken of ik hier en daar verbinding kan maken. Dit jaar staat helemaal in het teken van Meneer Muis, in 2025 ga ik zelf weer meer exposeren. In het voorjaar bestaat de Vroedvrouwenschool in Heerlen honderd jaar, dat is nu een groot woonpark voor ouderen. Per jaar worden acht beeldend kunstenaars gevraagd en ik mag daar ook een maand lang een hele etage inrichten met veertig tot vijftig werken. Daar gaat Meneer Muis ook mee naar toe, ik ga er ook verhalen vertellen aan ouderen.”
